تحلیل عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در فرایند استراتژی توسعۀ شهری (بررسی تطبیقی مناطق سه‌گانۀ شهر قزوین)

فرایند استراتژی توسعۀ شهری (CDS) به‌عنوان رویکردی نوین در برنامه‌ریزی شهری توسط سازمان ائتلاف شهرها در سال 1999 با هدف افزایش ارتقای مشارکت شهروندان و ایجاد حکمروایی خوب شهری مطرح گردید. در این پژوهش، جامعه آماری مورد مطالعه، شامل شهروندان مناطق سه‌گانۀ شهر قزوین است که به صورت تصادفی با استفاده از پرسش‌نامه و تحلیل نرم افزار آماری spss در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی، باهدف سنجش متغیرهای مؤثر بر مشارکت شهروندان در فرایند استراتژی توسعه شهری مورد مطالعه قرارگرفته است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌های آمار ناپارامتری براساس آزمون F-TEST بین رابطۀ تحصیلات و میزان مشارکت در توسعه شهری، نشان می دهد که تفاوت‌های مشاهده شده در میزان مشارکت شهروندان در فرایند توسعه شهری در هر سه منطقه بر حسب تحصیلات واقعی بوده است و قابل تعمیم به جامعه آماری است و تفاوت‌های مشاهده شده بین میزان درآمد و مشارکت شهروندان از طریق F-test در منطقه 3  بر حسب درآمد واقعی نبوده است و قابل تعمیم به جامعه آماری نیست. نتایج بررسی رابطۀ بین شناخت و میزان مشارکت در تصمیم‌سازی و توسعه شهری از طریق ضریب همبستگی در منطقه 3 برابر با 0.456 با سطح معناداری 000/0 است. باید افزود که یافته‌های آزمون T، رابطه معناداری را بین توانمند سازی و میزان مشارکت در توسعه شهری در هر سه منطقه مورد مطالعه را نشان می دهد. از مؤثرترین مؤلفه‌های تأثیرگذار و ساختار فرصت در رویکرد استراتژی توسعه شهری در سطح مناطق مورد مطالعه، می‌توان از اصلاح و تغییر نگاه مدیریتی، داشتن رویکرد چشم‌اندازسازی همراه با مشارکت واقعی شهروندان را به‌عنوان یک ضرورت تام در فرایند استراتژی توسعه شهری قزوین نام برد.